BARRABARRA
Iraurgiko aldizkari digitala

EGILEAK: Xabier Aizpuru, Jone Arriaran, Ainhoa Otaño eta Maite Otaño

​

KANPAMENTUA

 

Nola iritsi gara honetara? Nire gorputza beldurrez beteta dago. Atzean pertsona bat nabaritzen dut eta bira ematean …

 

    -AAHH- oihukatu nuen.- Ufa amets bat zen!

Ni Elizabeth naiz, baina nire lagunek Eli deitzen didate. 14 urte ditut. Duela gutxi etxez aldatu naiz eta ez naiz oso ona eskolako gauzetan, eta beraz, bihar kanpamentu batera joan behar naiz eta hilabete bat egongo naiz han. Kanpamentu honetan ez zegoen estaldurarik, beraz, ez nuen mugikorrik emango. Nire lagunik onena, Jack, bera ere nirekin dator. Jack oso argia da. Nire eskola berrian ezagutu dut. Berak ez du behar kanpamentura joaterik, baina niri laguntzera eta nirekin egotera dator. 

 

Maletak hartu eta kanpamentura joan gara. Bihar, hasi behar ginen etxekolanak egiten, lanak bidaliko zituztelako. Egun hauetan, nahiko gaizki egiten dut lo eta zerbait ikaragarria gertatuko den susmoa dut. Halere, pastillak hartzen ditut lo egiteko.

____

Aste batzuk pasatu dira eta orain hobeto sentitzen naiz, baina Jack beste gela batean jarri dute eta klasetako orduetan ez dut asko ikusten. Hala ere, bidaltzen dizkiguten lanak beti batera egiten ditugu eta asko laguntzen dit. Baina, bat-batean, gure gelako Henry, gelako harroputza, desagertu egin zen eta egun batzuk geroago, bere gorputza aurkitu zuten gertu dagoen ibaian. Hilda zegoen, oso zauri larriekin. Besteek esan dute animaliak izan direla, baina ni seguru nago ez dela hala izan. Gure arteko bat dela pentsatzet dut, zauriak ez zirelako animali batenak. Jacki esan diot, baina berak ez dit kasurik egiten. Esaten du irakasleen gain utzi behar dugula. 

____

​

 

Egun hauetan, ez dugu klaserik eduki, oso gogorra izan delako gure gelakide bat hilda agertzea. Gainera, gauetan gelatik ateratzea debekatu dute badaezpada. Jack arraro dago, ez dago beti bezala eta gauetan, esan dit berari eman dioten proiektu bat egiten ari dela, baina nik ez diot sinisten.

 

    - Ai ama!- esan nuen nire baitan.

Beste gorpu bat aurkitu dute! Henryren lagunak dira eta oraingoan bai hau ikertu egingo dudala. Halaber, horren alboan Jacken ileko goma bezalako bat aurkitu dut. Jack izango al zen? Ez dut nahi pentsatu bera izan denik eta beldurra ematen dit horren buruz pentsatzeak. Zein izango da hilko den hurrengoa? Ni izango al naiz? Jackesi haren eskumuturrekoari buruz galdetu diot, baina berak esaten du hori irakasleari eman diola opari gisa.   

____

 

Beldurra… Gaur goizean kanpoan ikusi dut odolez betetako putzu bat eta beste gorpu bat, putzu gorri horrekin nire izena eta “ez etorri” idatzita zegoen. Jackei esan diot eta esan dit ikertzen lagunduko didala.

____

 

Egun hauetan amesgaizto berdina daukat, garrasiak eta beti pertsona bat nire atzean dago.  Egunak pasatzen ari direla, beldur gehiago daukat. Aztarna batzuk bilatzen ari naiz eta denak Jacken kontrakoak dira. Hiltzaileak ez du nahi inork jakitea zein den eta kontu handiz ibiltzen ari da.

 

____

 

 

Gaur gauean, zarata asko dago kanpoan. Ez dira gelditzen, pausoak ematen dute. Kanpora joatea erabaki dut, abere bat bazen ikustera. Jaiki egin naiz eta Jack ez dago bere ohean. Beraz, komuneko atea jo dut.

    - Jack hor al zaude?- galdetu dut.

    - Bai, bai!!- Esan du Jackek.

    - Basora noa ibilaldi bat ematera, ezin dudalako lo egin eta pastillak amaitu zaizkit- komentatu nuen.

​

Ibilaldia egin eta gero, konturatu naiz logeletako bat erretzen ari dela eta Jacki abisatzera joan naiz. Ez dakigu nondik etorri den, baina erretzen ikusi dugunean, biok lasterka joan gara gure irakasleei ohartaraztera. Sua itzali zutenerako logela erreta zegoen, baina zorionez bertan zeuden pertsonek ez dute zauri larririk eduki. 

 

Baina zaborrontzien ondoan odol asko aurkitu dut eta zer zen begiratzean…  Ez dut sinisten,  BESTE GORPU BAT! Harrituta geratu naiz eta Jack niregana urreratu denean, ondo nagoen galdetu dit. Nik baietz erantzun diot, baina ez nuen sinisten nire logelako bat hilda bilatu dudala! Sutearen ondoren! Irakasleak ez didate utzi gehiago begiratzen, baina odol gehiago bilatu dut lurrean, eta hori jarraitzen hasi naiz. Kanpoan zegoen komunera eramaten zuen eta bertako izpiluan nire izena zegoen idatzita. Orduan bai beldurra dudala, hiltzaileak bazekien ni gorpuak ikertzen ari nintzela. Baina hori zekien bakarra Jack zen. Pentsatzen dut ideiarik onena berari galdetzea izango dela.

 

Komunetik ateratzean lehenago basotik egin dudan bidea odolduta dagoela ohartu naiz. Ni korrika joan naiz nire logela ikustera. Baina konturatu naiz orain dena sutan dagoela eta nire ametsean bezala pertsonen oihuak entzuten direla. 

​

Pentsatzen nuen amets bat edo aluzinazio bat zela, lo gutxi egiteagatik. Baina oso erreala zen amets bat izateko eta orduan, Jack izan beharko da, bestela ez dut ulertzen. Nire izena ispiluan eta gero, basoko bidea odolduta. Nire atzetik ibili da eta ezagutu egiten dit. Bat-batean, presentzia bat sumatu dut nire atzean eta beldurtuta, korrika alde egin naiz. Errepidera nahi dut joan, baina ez da ezer ikusten eta hori egitea oso zaila da. Hala ere, momentu batean erori egin naiz eta odol bide bat ikusi dut, pertsona irudi batekin batera. Berak akabatuko dit!! Ziztu bizian altxatu egin naiz, nire hankak dardarka daude jada eta auto zarata entzuten dut. Atera naiz eta errepidearen lurra ikusten dut, aurrera begiratu dut eta nire parean auto baten argiak ikusi ditut. Konturatzerako begiak itxi eta golpe lehor bat hartu dut. Dena beltza bihurtu da.
_________

Hilabete bat eta gero, esnatu egin naiz, koman egon naiz eta orain ospitale batean nago, pareta elurra bezain txuria da. Kanpamentuetaz galdetu dut, eta erantzun didate hori jada ez dela existitzen, duela gutxi itxi dutela eta ez dagoela han ezer, bakarrik zelai handi eta zabal bat.